Alimbardo
Limbarda crithmoides
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Alibardo, Limbardo, Masco.
Noms en français : Inule fausse criste, Inule perce-pierre.
Descripcioun :L'alimbardo trachis sus li sòu sala en ribo de mar o dins la sansouiro. Fai uno meno de pichot bouissoun di flour coupausado jauno (en fin d'estiéu) e di fueio póupouso. D'ùni s'acabon en tres partido (fotò). La subsp. que vèn au nostre se dis longifolia.
Usanço :Li jòuini fueio soun manjadisso cruso o cuecho.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Limbarda
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 2,5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : NaCl
Autour basso e auto : 0 à 10 m
Aparado : Noun
Juliet à setèmbre
Liò : Mar
- Palun
- Sablo
- Sansouiro
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éuropenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Limbarda crithmoides (L.) Dumort., 1829
(= Inula crithmoides L., 1753 )
Plantage(-maritime)
Plantago maritima
Plantaginaceae
Nom en français : Plantain maritime.
Descripcioun :Aquéu plantage renadiéu trachis en mato dins li relarg argelous e marlous gourga d'aigo en sesoun. Li fueio, tóuti pariero, soun longo de 5 à 40 cm e primo de 1,5 à 7 mm. L'espigo de flour, de coulour jauno (estamino), fai 2 à 15 cm de long. La subp. de Prouvènço ié dison serpentina. Èi proche de l'erbo-de-muret que trachis en mountagno, dins li coumbo à nèu.
Usanço :Emai aguèn ges d'entresigne segur, poudèn pensa que, coume tóuti li plantage, aquéu èi peréu manjadis e bessai vertuous.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Plantago
Famiho : Plantaginaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Tepiero argelouso
- Marlo
Estànci : Mesoumediterran à Aupen
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Plantago maritima L., 1753
(= Plantago maritima subsp. serpentina (All.) Arcang., 1882 )